Armand Pellegrin Museum

Pedagogisch Museum

In 1930, ter gelegenheid van de 100 jaar van de Belgische onafhankelijkheid, werd er aan de leraren in het basisonderwijs gevraagd een pedagogische hoek in hun klassen te creëren, bestaande uit voorwerpen en documenten die getuigen van het 100 jaar bestaan van ons klein land.

In die tijd was Armand Pellegrin onderwijzer en gaf hij les aan de jongens op de school van Opheylissem (het huidig museum). Als grote liefhebber van geschiedenis, zette hij een kleine tentoonstelling op. Deze laatste kende een zodanig success dat hij bekroond werd met “de onderscheiding van de educatieve conferentie voor geschiedenis”.

Aangemoedigd door de inspecteurs en door zijn collega’s, besloot hij om blijven tentoon te stellen en aldus was het idee van een museum geschapen. Door de Jaren heen warden de collecties vergroot en uitgebreid. In zijn verzamelwerk werd Armand Pellegrin vanaf 1946 geholpen door Maurice Dewolf, toen een kleine jongen en tevens zijn leerling, die ondertussen de huidige conservator van het museum geworden is. Tesamen end it gedurende 20 jaar, hebben ze het museum tijdens het weekeinde en de vakantie geopend.

Jammer genoeg overleed Armand Pellegrin in 1971. Maurice Dewolf neemt dan beide rollen over: zowel als leraar, alsook als conservator van het museum.

Tussen 1984 en 1994 sloot het museum wegens voorname verbouwingswerken en op 17 juni 1994 werd het als volledig gerenoveerd heropend.

OGroepen

Als erkend museum in categorie C door de Federatie Wallonië-Brussel, nodigen wij cultuurbezoekers uit ons museum gewijd aan pedagogiek te komen ontdekken. Doorheen het parcours worden onze folklore collecties leermiddelen teneinde de verschillende aspecten van de geschiedenis en van het schoolleven in Wallonië aan te pakken, maar ook praktijken voorafgaand, toenmalig of volgend op die van de oprichter van het museum. Bovendien, door het tentoonstellen van de meest representatieve objecten van de lokale folklore, belicht de expositie, onder het teken van vermaak en beproeving, ook de geschiedenis, de sociale en individuele dorpspraktijken in de vorm van knipogen.

lZie de aanbieding